8 maja opublikowano najnowszą odsłonę strony. Po raz kolejny mamy okazję zapoznać się z najnowszymi doniesieniami w sprawie Całunu Turyńskiego, jak również z wieloma ciekawymi publikacjami.
19 lutego br. nowym arcybiskupem Turynu (który pełni rolę kustosza Świętego Całunu) został Roberto Repole. Zastąpił pełniącego te funkcję od 2010 r. arcybiskupa Cesare Nosiglia.
Jeśli chodzi o artykuły naukowe, największym rozgłosem rozniosła się ostatnio wiadomość o pracy: De Caro L, Sibillano T, Lassandro R, Giannini C, Fanti G. X-ray Dating of a Turin Shroud’s Linen Sample. Heritage. 2022; 5(2):860-870. https://doi.org/10.3390/heritage5020047 Jest to kolejna próba datowania Całunu Turyńskiego za pomocą nowo opracowanych metod, podejmowanych przez prof. Giulio Fantiego z Uniwersytetu w Padwie i jego współpracowników. Praca opiera się na metodach zaprezentowanych już kilka lat temu w artykule: De Caro L, Giannini C, Lassandro R, Scattarella F, Sibillano T, Matricciani E, Fanti G. X-ray Dating of Ancient Linen Fabrics. Heritage. 2019; 2(4):2763-2783. https://doi.org/10.3390/heritage2040171 Metody te polegają na porównaniu rozproszonego widma promieniowania X na nitkach lnu z próbkami wzorcowymi. Rezultaty w najnowszej pracy są takie, że artykuł co prawda nie podaje dokładnego zakresu dat, stwierdza jednak, ze widmo rentgenowskie próbki z Całunu w porównaniu z próbkami kontrolnymi jest najbardziej podobne do lnianej próbki z izraelskiej twierdzy Masady zdobytej przez Rzymian w 73 r. n.e.. Artykuł stwierdza również, że aby przesunąć wiek Całunu do ok. 1300, Całun musiałby być przechowywany w ekstremalnych temperaturach, porównywalnych z tymi w rejonach subsaharyjskich, jak Mali. Zgadza się to i potwierdza rezultaty Raymonda Rogersa z 2005 r. Należy jednak mieć na uwadze, że metody te zostały opracowane stosunkowo niedawno i wyniki należy traktować jako wstępne propozycje.
Z innych ciekawych artykułów, Russ Breault, Joseph Marino i Pamela Moon przedstawili kilka artykułów podsumowujących przypuszczalne wzmianki historyczne o płótnach pogrzebowych Jezusa (być może odnoszące się do Całunu Turyńskiego, choć nie da się tego jednoznacznie potwierdzić) od starożytności aż do czasu pierwszego potwierdzonego wystawienia Całunu w średniowieczu.Giovanni Fazio przedstawił artykuł The body image on the Shroud was not produced by protons, SCIENTIFIC CULTURE, Vol. 8, No. 2, (2022), pp. 17-21 https://sci-cult.com/wp-content/uploads/8.2/8_2_2_Fazio.pdf , w którym przedstawia on racje przeciw hipotezie, wysuniętej w 1998 r. przez J.B. Rinaudo, że obraz na Całunie miał powstać w wyniku takiego rodzaju promieniowania. Wreszcie, baza publikacji strony shroud.com została uzupełniona o nieco starszą pracę, mianowicie opublikowaną w 2012 r. rozprawę doktorską na wydziale socjologii York University w Toronto: Patricia H. Macmillan, Science, Conflict and the Devotional Artifact: A Social Cartography of the Turin Shroud Controversy
Praca ta oferuje zupełnie odmienne spojrzenie na problem badań Całunu Turyńskiego, od strony pozycji społecznej oraz podejścia metodologicznego badaczy.