Najnowsza aktualizacja strony www.shroud.com jest już dostępna online. Jak zwykle, zawiera wiele ciekawych informacji, co w tematyce Całunu Turyńskiego się aktualnie dzieje, jak też udostępnione zostają nowe materiały. Poniżej omówienie niektórych z nich:
Poprawiona została kolorystyka zdjęć fluorescencyjnych na stronie https://www.shroudphotos.com/. Zdjęcia te zostały oryginalnie wykonane przez Vernona Millera podczas badań Całunu przez amerykańską grupę Shroud of Turin Research Project (STURP) w 1978 r. Dopiero w ostatnich latach zostały udostępnione one szerokiej publiczności. Ukazują one m.in. słabo widoczne w normalnym oświetleniu obwódki osocza wokół plam krwi – szczególnie widoczne jest to w przypadku rany dłoni.
Co do tamtego pamiętnego badania, Barrie Schwortz udostępnił nieco nieznanych fotografii, które wówczas zrobił, dokumentując jego przebieg jako oficjalny fotograf STURP-u.
Udostępniony został nowy numer wznowionego włoskiego magazynu Sindon (link) wydawanego przez turyńskie Międzynarodowe Centrum Syndonologiczne. Od 2020 r. wznowiony magazyn ukazuje się w podwójnej wersji językowej, włoskiej i angielskiej (te same artykuły publikowane są w dwóch wersjach językowych). W najnowszym numerze zamieszczono kilka ciekawych artykułów, m.in.:
- Streszczenie pracy Paolo di Lazzaro i współpracowników (Di Lazzaro, P.; Atkinson, A.C.; Iacomussi, P.; Riani, M.; Ricci, M.; Wadhams, P., Statistical and Proactive Analysis of an Inter-Laboratory Comparison: The Radiocarbon Dating of the Shroud of Turin., Entropy 2020, 22, 926, link) podsumowującej krytykę datowania radiowęglowego Całunu Turyńskiego z 1988 r. Mamy także przystępne wprowadzenie do krytyki statystycznej wyników owego datowania.
- Krytyka od strony naukowej przez di Lazzaro książki turyńskiego historyka i znanego przeciwnika autentyczności Całunu, Andrea Nicolottiego, „Sindone. Storia e leggende di una reliquia controversa”.
- Raport sióstr klarysek z 1534 r. które naprawiały Całun, uszkodzony podczas pożaru w kaplicy w Chambery w 1532 r., gdzie Całun był wówczas przechowywany. Raport ten w języku angielskim był już wcześniej opublikowany w numerze 2 specjalistycznego czasopisma Shroud Spectrum International z marca 1982 r. (link).
- Odniesienia do całunu pogrzebowego Chrystusa w dawnej liturgii – artykuł Cheryl H. White
Również udostępniono nowy-stary numer biuletynu Brytyjskiego Towarzystwa na rzecz Całunu Turyńskiego (British Society for the Turin Shroud) z grudnia 2017 r. (link). Po ostatnich zmianach najwyraźniej zdecydowano się przejść na cykl, w którym poszczególne numery będą bezpłatnie udostępniane po 3 latach od daty wydania. W numerze znajduje się m.in. artykuł Iana Wilsona o medalionach pielgrzymich z Lirey przedstawiających Całun podczas pierwszego historycznie potwierdzonego wystawienia około roku 1356.
Opublikowano również dwa artykuły w czasopismach recenzowanych omawiających teorię reakcji Maillarda, wysunięta przez Raymonda Rogersa, chemika STURP-u jako możliwa przyczyna powstania wizerunku ciała człowieka na Całunie Turyńskim. Teoria ta ma zarówno zagorzałych zwolenników, jak i wielu przeciwników. Wspomniane artykuły to: Giovanni Fazio, Giuseppe Mandaglio, „Could the Turin Shroud Body Image Formation be Explained by Maillard Reaction?”, Mediterranean Archaeology and Archaeometry, Vol. 21, No 1, (2021 link), oraz Kelly Kearse, „A revised, natural explanation for the Shroud of Turin image: creation of a composite Maillard reaction”, Journal of Historical Archaeology & Anthropological Sciences, Volume 5 Issue 5 (2020 link).