21 stycznia opublikowana została najnowsza aktualizacja strony www.shroud.com, w 26 rocznicę istnienia.
Opublikowano numer magazynu Sindon (link). W nim m.in.:
- Historia turyńskiego Bractwa Świętego Całunu autorstwa Bruno Barberisa i Massimo Boccalettiego.
- Simone Scotto di Carlo rozważa trudności związane z hipoteza fałszerstwa Całunu w średniowieczu.
- Marina Feroggio opisuje proces restoracji Kaplicy Świętego Całunu w turyńskiej katedrze św. Jana Chrzciciela, gdzie Całun jest przechowywany, po pożarze z 11 kwietnia 1997 r.
- Bardzo interesujący artykuł napisany przez zespół hiszpańskich specjalistów (A.Sánchez Hermosilla, J.M. Miñarro López, Gómez Gómez), który sugeruje, że Człowiek z Całunu mógł zostać przebity włócznią na wylot, zaś rana wylotowa która przebił czubek włóczni może być widoczna zarówno na Całunie Turyńskim jak i na Sudarium z Oviedo.
J.M. Miñarro López przygotował ponadto bardzo interesująca prezentację, pokazującą obrażenia Człowieka z Całunu: https://renewaljournal.com/category/shroud-of-turin/
Poza tym z wyboru nowości, godne zainteresowania są artykuły Pameli Moon: „The Holy Blood of Jesus, the Shroud of Turin and Art; 1036 – 1195”, oraz Joe Marino: „Comparisons Among c. 1260 and Later Depictions of Jesus” Crucifixion/Burial and the Shroud of Turin”, opisujące wpływ Całunu na sztukę chrześcijańską w podanych okresach (opublikowane na www.academia.edu). Interesujący jest również opublikowany na portalu You Tube wywiad z Joe Marino na temat datowania radiowęglowego Całunu z 1988 (FALSE CARBON DATING OF THE SHROUD OF TURIN | CATHOLIC CHALLENGE, https://www.youtube.com/watch?v=QB612fkIhDk&t=942s). Marino jest jednym z wiodących badaczy kwestii datowania Całunu, współautorem teorii (udowodnionej później przez chemika Raymonda Rogersa), że za błąd w datowaniu odpowiedzialne są późniejsze naprawy rogu Całunu z którego w 1988 pobrano próbkę do datowania.