Po prawie pół roku przerwy (ostatnia aktualizacja miał miejsce 21 stycznia) dostępna jest najnowsza odsłona strony www.shroud.com. Z racji długiego okresu pomiędzy aktualizacjami uzbierało się nieco materiałów. Poniżej przegląd ważniejszych informacji i nowych publikacji.
Zmarł Larry Schwable, jeden z fizyków zespołu STURP który był współautorem razem z Raymondem Rogersem fundamentalnej pracy na temat własności fizyko-chemicznych Całunu: „Physics and Chemistry of the Shroud of Turin, A Summary of the 1978 Investigation,” , Analytica Chimica Acta, Vol. 135, 1982, pp. 3-49. W ostatniej swojej pracy, opublikowanej na dzień przed śmiercią wraz z innym członkiem zespołu STURP, Samuelem Pellicori (Larry Schwalbe, Samuel Pellicori, Analysis of Photoelectric Colorimetry and Fluorimetry of the Turin Shroud, International Journal of Archaeology. Volume 11, Issue 1, June 2023 , pp. 1-8,) szczegółowo analizował on kolorymetrię zdjęć zrobionych przez STURP w 1978, co pozwala m.in. łatwo odróżnić na zdjęciach pomiędzy obrazem ciała plamami krwi, oraz nadpaleniami w wyniku pożaru z 1532 r. Coraz mniej członków zespołu STURP pozostaje przy życiu…
Opublikowano pełny 132 stronicowy Proceedings z konferencji w Albuquerque z 1977 r. kiedy to grupa STURP przygotowywała się do bezpośrednich badań nad Całunem w następnym roku. Wcześniej była dostępna tylko skrócona 22-stronicowa wersja.
W lutym opublikowano najnowszy numer magazynu Sindon, jak zwykle w podwójnej wersji angielsko-włoskiej. Wewnątrz artykuły o teologii ikon w prawosławiu, jak renesansowi arcybiskupi Bolonii Gabriele oraz Alfonso Paleotti czcili Całun, oraz jak kult Całunu odbywa się w czasach współczesnych (od 1973), a także medytacje papieża Benedykta XVI nad Całunem. Znajdziemy tam również artykuł Waltera Memmolo o hematohydrozji, poceniu się krwią, czego według Ewangelii Łukasza 22,44 miał doświadczać w Ogrójcu Jezus. Wnioski do jakich jednak dochodzi Memmolo mogą wywołać kontrowersje.
W artykule König, L., Schmölders, R., Jühling, M. et al. Some experiments and remarks regarding the possible formation of blood stains on the Turin Shroud: stains attributed to the crown of thorns, the lance wound and the belt of blood. Int J Legal Med (2023). https://doi.org/10.1007/s00414-023-02959-6 grupa badaczy eksperymentuje z próbami odtworzenia plam krwi od korony cierniowej, krwawego boku itd., uzyskując wyniki zgodne z tym, co widoczne jest na Całunie.
W niedawno opublikowanym artykule (McGovern TW, Kaminskas DA, Fernandes ES. Did Jesus Die by Suffocation?: An Appraisal of the Evidence. The Linacre Quarterly. 2023;90(1):64-79) grupa lekarzy krytykuje szeroko wciąż rozpowszechniona teorię, jakoby przyczyną śmierci Jezusa na krzyżu miało być uduszenie.
Praca magisterska Paula Alana Dreschnacka „An Analysis of the DNA and Hematological Findings of the Shroud of Turin and the Sudarium of Oviedo” opublikowana na Uniwersytecie Harvarda (link: https://dash.harvard.edu/handle/1/37376015 ) podsumowuje dotychczasowe badania DNA przeprowadzone na Całunie Turyńskim i Sudarium z Oviedo.
Joe Marino na swoim profilu na portalu www.academia.edu kontynuuje publikacje serii artykułów przeglądowych i bibliograficznych o poszczególnych aspektach badań nad Całunem. Jego najnowsze artykuły zawierają m.in. wypisy cytatów i opinii różnych ludzi którzy przez lata zajmowali się problematyką Całunu, na temat jego autentyczności.Swoistą ciekawostką jest za to artykuł Jose L Fernandeza „The Authenticity of the Shroud of Turin. A written conversation with ChatGPT”, opublikowany na jego profilu na academia.edu: https://www.academia.edu/98117217/The_Authenticity_of_the_Shroud_of_Turin_A_written_conversation_with_ChatGPTb. Jest to zapis konwersacji pomiędzy Fernandezem a ChatGPT, internetowym serwisem, który określa się niekiedy jako tzw. „sztuczna inteligencja”; jest to specjalny program który w rozmowie z użytkownikiem ma imitować zachowania żywego człowieka. Tematem rozmowy był Całun Turyński i kwestia jego autentyczności. Wnioski Fernandeza są takie, że Chat GPT jest niespójny w swoich „rozumowaniach” i popełnia błędy rzeczowe, bazując na ograniczonym zasobie informacji, które na dodatek mogą prezentować mocno uprzedzony punkt widzenia. A tak jest w przypadku „wiedzy” programu o Całunie, opartej, jak się wydaje, w znacznej mierze na źródłach negatywnie podchodzących do jego autentyczności. Co pokazuje, że tego typu informacje wciąż dominują w przekazie medialnym, przynajmniej w krajach anglosaskich.