W badaniach syndonologicznych, skupionych na całunie turyńskim, podejmowane są także studia nad jego historią. Na ogół przyjmuje się, że źródłowo udokumentowany jest okres od połowy XIV wieku, gdy całun znalazł się we francuskim Lirey, nieopodal Troyes. Wcześniejsze jego losy są wysoce hipotetyczne, albo wręcz nieznane. W niniejszym artykule podjęta zostanie próba prześledzenia źródeł literackich, w których pojawia się topos całunu Jezusa i jego wizerunku w antyku chrześcijańskim, oraz powiązania ich z płótnem, znajdującym się obecnie w katedrze turyńskiej. Przedmiotem badań stały się cztery grupy źródeł:
(1) ewangelie kanoniczne przyjęte przez Kościół i patrystyczne do nich komentarze,
(2) chrześcijańska literatura apokryficzna okresu starożytnego i średniowiecznego, podejmująca topos całunu oraz
(3) wizerunku Jezusa,
(4) a także wczesne itineraria chrześcijańskich pielgrzymów odwiedzających Ziemię Świętą (ojczyznę Jezusa i apostołów), w których mowa o całunie, oraz pomocniczo wybrane artefakty, łączące się z przekazami zawartymi w tych źródłach.
